سید فاطمه حسینی کارشناس ارشد حقوق دانشگاه آزاد اسلامی در گفتگو با خبرنگار سور یاس  در خصوص گفتمان انقلاب اسلامی اظهار کرد: در آسیب شناسی آفت های انقلاب می توان اساسی ترین نقد را دور شدن از گفتمان امام خمینی (ره) و به تعبیر دیگر گفتمان انقلاب اسلامی دانست همچنین می توان گفت در اندیشه فرهنگ انقلاب چیزی جدای از اندیشه های امام (ره) نیست و اصولا انقلاب اسلامی 57 با تمام شکوهش جلوه ای از مرجعیت شیعی حضرت امام (ره) است .

وی گفت: در حقیقت ریشه تمامی آفت ها ، همگی به موضوع دوری از گفتمان اصیل انقلاب اسلامی باز می گردد و دوری از این باورها و ارزش ها علت العلل کشور در بحث فتنه 88 بود .

این کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی با بیان اینکه خسارت بزرگی به نظام در سال 88 وارد شد، گفت: دوری از این گفتمان دوری از فرهنگ بومی ، دوری از ایمان راستین و عمیق و دوری از جامعه و مردم بود که نتیجه آن برخی گرفتاری ها و دور افتادن از توسعه مطلوب و متوازن است  و فتنه سال 88 را می توان نماد بارز این انحراف دانست که خسارات جبران ناپذیری را به پای انقلاب نوشت .

حسینی ادامه داد: فاصله گرفتن از این گفتمان و روی آوری به تئوری های غربی در بدنه مدیران دولتی ، آغاز گر سلسله اشتباهاتی بود که به تدریج در حوزه باورها ، ارزش ها و رفتار های دولتی نمایان شد و سپس به سطح جامعه کشیده شد .

وی بیان کرد: با تغییر گفتمان دینی انقلاب اسلامی و روی آوردن به آموزه های غربی ابتدا باور و ارزش های مدیران تغییر کرد و سپس این دگرگونی ها خود را در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری ها نشان داد و چرخش از گفتمان اصیل خودی به سوی گفتمان عاریتی ، جهان شناسی مدیران را متحول ساخت و زبان جدید آن گفتمان ها دنیای تجربه ناشده ای را پیش روی آنان قرار داد و برجام را می توان در همین راستا دید .

حسینی،گفت:اشرافیت یا کاخ نشینی گرایش به شیوه ای از زندگی تجمل گرایانه است که در برابر آخرت اصالت را به دنیا می دهد و از فراموشی آموزه های دینی و بی اعتقادی به آنها سرچشمه می گیرد ؛چنین افرادی انگیزه و توانایی عدالت خواهی را که با بازیاده خواهی منافات دارد نخواهند داشت .

وی خاطرنشان کرد: در واقع همان طور که اندیشیدن می تواند شیوه زندگی را تعیین کند شیوه زندگی هم می تواند بر چگونگی رفتار و اندیشه تاثیر گذاردو مدیرانی که به اشرافیت و فرهنگ رفاه زدگی عادت کرده اند نمی توانند برای اجرای عدالت پای بند باشند .

کارشناس ارشد حقوق دانشگاه آزاد افزود: دولتمرد اشرافی حوصله توده مردم را ندارد و با آن سازگار نیست ، فرهنگ اشرافی حتی به مردم سالاری واقعی که متن مردم تعیین کننده یاشند نیز اعتقادی ندارد ؛ فرهنگ اشرافی ، مدیریت را فرصتی شخصی تلقی می کند نه زمینه ای برای خدمت از این جهت مدیر اشرافی در برابر مدیر خدمتگزار قرار دارد .

حسینی تصریح کرد: اشرافی گری که در ذات خود با رفاه زدگی و دنیا دوستی پیوند خورده است ، در حوزه مدیریت انگیزه ای برای تلاش مضاعف برای محرومیت زدایی و تحمل سختی های آن ندارد مدیری که از مناصب حکومتی انتظار منافع شخصی دارد ، و تلاش برای اجرای عدالت و مبارزه با فقر و تبعیض و مفسدان اقتصادی با مدیر رفاه زده اشرافی تامین نمی شود ؛ لذا مدیران اشرافی شهد هم نشینی با ناموران و نخبگان را با تلخی و سختی دیدارهای مردمی معاوضه نمی کنند .

انتهای پیام/