سید جواد یوسفی
-در چند روز اخیر دوباره شاهد آن هستیم که رژیم غاصب صهیونیستی به مردم بی دفاع فلسطین در منطقه غزه حمله کرده و دست به وحشیگری می زند. در این میان نکته ای که از بعد داخلی و آن چه مربوط به ماست، قابل توجه است، شبهه ای است که حتی در میان بسیاری از افراد جبهه خودی نیز شنیده می شود:
چرا باید از مردم و گروه های مقاومت مثل حماس و برخی دیگر با وجود مواضع نه چندان خوشایند آن ها در موضوع سوریه حمایت کنیم؟ مگر این گروه ها نبودند که در همین قضایای جنگ سوریه، بر ضد دولت و مردم سوریه موضع گرفتند و از شورشیان معارض حمایت کردند؟ چرا با وجود چنین بی وفایی آشکاری که این گروه ها به سیاست های ایران و سوریه کردند، ما باید در جنگ کنونی غزه از مردم و این چنین گروه هایی که به راحتی تغییر موضع می دهند، حمایت کنیم؟
2-از جهات مختلفی می توان این موضوع را مورد تحلیل قرار داد. با تمرکز بر عملکرد گروه های مقاومت باید گفت، مواضعی این چنین که بسیار اختلاف برانگیز است، موضع یکدست و هماهنگ این گروه ها نیست و نباید تصور کرد که مثلا تمامی اعضای حماس و یا تمامی گروه های مقاومت، یک موضع هماهنگ و متحد دارند، کما این که در موضوع سوریه نیز طیف رهبران داخلی حماس با طیف رهبران خارجی آن اختلاف نظر داشتند و هستند افرادی از همین گروه ها که چنین مواضعی را قبول ندارند. جدای از این مسایل در همین موضوع سوریه نیز افراد و گروه های بسیاری که در ابتدا مواضع نادرستی داشتند، به تصحیح رفتار و عملکرد خود پرداختند و با برگشتن از مواضع خود، به اشتباه بودن آن اذعان کردند.
3- آن چه ضروری است توجه به این امر است که ما نباید مواضع و عملکرده ای یک شخص (مثل خالد مشعل) و یا یک گروه (مثل حماس) را به کل مردم و مبارزان آزاده‌ی فلسطینی تعمیم دهیم و تمام آرمان و مسئله فلسطین را فدای یک فرد یا یک گروه نماییم، زیرا اگر این گونه باشد باید خیلی زودتر از این ها در طول سال های انقلاب از فلسطین و آرمان آن دست بر می داشتیم. حتی اگر تمامی گروه ها و افراد شاخص مقاومت در فلسطین در مواضع و عملکردهایشان از خود ضعف نشان دهند و تصمیمات اشتباهی بگیرند، نباید این نکته را فراموش کرد که آن چه مهم است ملت و آرمان فلسطین است. فلسطین مملو از آزادگان و مبارزینی است که حاضرند برای این آرمان جانشان را فدا کنند. آیا حمایت از این ملت و مبارزین آن و توجه به این مسئله‌ی اساسی جهان اسلام، قائم به فرد، گروه و یا سازمان است؟
4- همگان باید به این نکته توجه کنند که جدای از مواضع دیگران، مواضع و عملکردهای ما به عنوان مسلمان انقلابی باید بر طبق اصول باشد و نباید مسائل اساسی همچون فلسطین را فدای سیاسی کاری و تقابلات بچه گانه نماییم. مقام معظم رهبری، امام خامنه ای در دیدار گروه های مبارز فلسطینی در 8 اسفند 1388 فرمودند: “مسئله‌ی غزه مسئله‌ی یک تکه سرزمین نیست؛ مسئله‌ی فلسطین فقط مسئله‌ی جغرافیا نیست؛ مسئله‌ی بشریت است؛ مسئله‌ی انسانیت است. امروز مسئله‌ی فلسطین شاخص میان پایبندی به اصول انسانی و ضدیت با اصول انسانی است … ما در جمهوری اسلامی مسئله‌ی فلسطین برایمان یک مسئله‌ی تاکتیکی نیست، یک استراتژی سیاسی هم نیست، مسئله‌ی عقیده است، مسئله‌ی دل است، مسئله‌ی ایمان است” و یا در همین 14 خرداد امسال ایشان در تشریح عناصر اصلی حرکت امام خمینی ره فرمودند: “به کمک مظلوم شتافتن و با ظالم مقابله کردن] یکی از عناصر اصلی[ است؛ به کمک مظلوم باید رفت که در دوره‌ى ما، در زمان ما، مصداق اتم مظلومیت ملت فلسطین بود که شما دیدید امام بزرگوار از روز اول تا آخر عمر، راجع به فلسطین تأکید کرد، تکیه کرد، حمایت کرد …” (14خرداد 1393) در نتیجه باید گفت مسئله فلسطین و حمایت از آن برای ما یک استراتژی سیاسی نیست که تابع مواضع اشخاص و گروه ها باشد بلکه مسئله ای اصولی، انسانی و گره خورده با عقیده‌ی ماست.
5- سخن آخر این که هر چند مواضع و عملکردهای افراد و گروه ها نوعی تجربه در نحوه ی تعاملات بعدی ما با دیگران به حساب می آید اما نباید فراموش کرد سخن حکیمانه رهبر انقلاب را که فرمود: ” بعد از این هم هر جا هر ملتی، هر گروهی با رژیم صهیونیستی مبارزه کند، مقابله کند، ما پشت سرش هستیم و کمکش میکنیم و هیچ ابائی هم از گفتن این حرف نداریم.” (14 بهمن 1390) حمایت از ملت و گروه های فلسطینی برای هدفی والاست، که همان نابودی رژیم صهیونیستی و آزادی قدس شریف است.
